گاهنوشته هایم

ترانه هایی را میسرایم که سرشار از مهربانیست چتر شعرهایم دور از هر هیاهوست بی خیال از هر پریشان احوالیست چتر شعر هایم چقدر عالیست وزن شعر هایم گاهی تو خالیست از اینهمه قصه های بی ریاییست چتر شعر هایم وای که چقدر عالیست تابستان و چتر شعرهایم دریاییست در کپر و سایه سار کوهستانیست حس این حال رویایی وای که چه عالیست گاهی هم ساحل دریا شایدم طوفانیست حال دل ما هم که همیشه تو خالیست چتر شعر هایم خیس بارا گاهنوشته هایم ...

آه ای دنیا
صبر کن مرا دیگر تاب تحملم نیست
آه ای روزگار
مرا دیگر یارای بودنم نیست
آه ای سکوت
دیگر صدای فریادهایم عمیق نیست
آه ای کوه ها
دیگر پژواک صدایم به گوش نمی رسد
آه ای روزها
سختر از شما چیزی ندیدم
آه ای شب ها
درخشندگیت کجاست
آه ای مردم
مرا رها کنید دلم کمی آرامش می خواهد

گاهنوشته هایم ...